Diberdayakan oleh Blogger.

Minggu, 01 Mei 2011

SYUKUR yuk..

Meskipun cuma Wong Kere le uripe neng  ndeso, ning ya wong namanya manusia terkadang saya juga kepingin nggaya seperti wong2 sugih gitu ( kayak ndoro Bei jaman mbiyen lah ,hhee.).
Bar adhoz , nganggo kaos katoke kolor ,lingguh nyruput teh panas legi tur kentel cap Poci kuwi yen ra ono kopi lho,hhee.., ben rada nggaya pacitane nggango roti, walaupun jane luwih mathuk nek digantigedang goreng anget

( ning untuk ngrasake nggaya kayak wong sugih tur intelek kelas menengah keatas, rasanya gedang goreng bukanlah pilihan yg tepat –jare koncoku lho ).
Ndak ketinggalan karo mbaca KR sing tukune ngecer, wah rasane jan kayak wong sugih tenan.
Apalagi nek ditambahi Sampoerna kretek..wow siip..jozzz...Wis kalau sudah gitu urusan utang rasah digagas, gawean mbuh ra weruh.. sesuk wae. Sing ana cuman betapa nikmatnya urip ini,hhe.Itu salah caraku buat merasakan kenikmatan ndoya, mungkin kanggone sampeyan itu terlalu remeh, ndak berkelas, ndak inovatif malah rada kuper,pokoke jadul banget.
- Apa enake nyruput teh panas ro kopi,ndak level dibanding ngombe kopi.paling ra yo black lebel.
- Nyruput teh di rumah ?, wah ndak ada gengsinya babarblas, kalau mau keren ya ngombene di mall nganggo klambi sing berkelas..Memang untuk tiap hal saben orang mesti duwe ukuran kenikmatan dewe –dewe,
ada wong lanang sing seneng karo cah wedok sing kulite putih, ning ada sing malah kesengsem sama sing pakulitane ireng.
Ana sing seneng sama body langsing, ada yg kemecer ngiler nek weruh sing bodyne semlohe penuh tonjolan kenikmatan.
Dus..nek urusan kesenengan dan kenikmatan sak jane ya ndak ada patokan sing baku, cuman memang kadang kita terpaksa ngikutin apa umume wae.
Mangan di restoran gede umume dianggap lebih nikmat dan bergengsi, meskipun menurut saya ndak senikmat jajan sate cemoro jajar  neng karang nduwet kono.
Lelungan numpak pesawat terasa luwih bergengsi timbang numpak sepur,walaupun lebih sering numpak pesawate dibayari kantor.Nah kesenengan dan gaya orang itukan cenderung dinamis ( ben bahasane rada berkelas ), umume berkembang seiring perubahan status kita.
Mbiyen isih kuliah neng kos-kosan punya stok indomie saja wis seneng,rumangsa aman. Sak iki standare mangan burger,pred ciken, mangan indomie mung nek kepepet saja.
Dulu mrana-mrene numpak bis kota suk-sukan seneng ,malah iso entuk kesempatan nyenggol bokonge cewek,
sekarang nek dikon numpak bis-sepur kebak gitu ?wah ndak usah la yauw, tersiksa sekali.Peningkatan status sosial kita ( bisa status ekonomi,iso status pendidikan, status pekerjaan, ataupun status pergaulan kita ) biasane membuat keinginan dan kebutuhan kita akan kesenangan juga meningkat.
Logika sederhanane kayak gini :
Makin pinter otak sampeyan-----> makin akeh informasi sing sampeyan dapatkan--------> makin banyak hal sing sampeyan senengi--------.> makin akeh saja hal sing sampeyan anggep sebagai kebutuhan..Nah..dadi intine dadi uwong ra sah pinter,koyo aku ngene iki wae,nyruput kopi,nglinting udhut sing gedhi,wes paling nikmat ..pokoke nikmate ndonyo akhirat..kuwi nek kanggoku..wong ndeso tur bodho ky aku iki lho,hhee..
mung mesakne wae aku ki karo wong sing sok nggaya ky ngono ki,,contone yo akeh salah sijine ''mungkin''anggota trahe bojoku..Nek keinginan itu iso terpenuhiterus sih nyenengke,tapikan ya ndak selamanya kita bisa memenuhi keinginan itu.
Lha nek pas ora iso nuruti rasane susah banget, nelangsa..we nganggo bgt..paling entek2ane mung utang kono utang kene mung arep  dinggo nggaya kuwi mau,trahhh...oh trahhh...ngelus dodo aku karo trahe bojoku ki..!!
Padahal bisa jadi sebenarnya apa yg sudah kita punya kuwi luwih akeh timbang wong liya, ning ya rasane kurang terus.
Ini salah satu jeleknya kita ,mungkin harus mulai dari sekarang kita menyadari,bahw bersyukur kuwi gedhe wekasane..mulane..Ayo konco2 mulai saiki urip sederhana lan diokehi le bersyukur..

0 komentar:

Posting Komentar